Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Οι 40 μέρες που έσωσαν τον κόσμο

Αυτή την μέρα γιορτάζουν όλοι οι ερωτευμένοι, αλλά μερικοί αναγκαστικά πενθούν. Είναι όσοι είχαν ερωτευθεί με την εξουσία του Βλαστάρη και οι οποίοι σήμερα του κάνουν το μνημόσυνο των 40 ημερών (από την ημέρα που απολύθηκε).

Στις μέρες που μεσολάβησαν έγιναν τα εξής:

Κοινή διαπίστωση είναι ότι η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» άρχισε να ξυπνάει από το δημοσιογραφικό λήθαργο. Επέστρεψαν με πολύ καλά ρεπορτάζ η Κύρα Αδάμ και η Αριστέα Μπουγάτσου, οι οποίες απείχαν, ελέω Βλαστάρη, ενώ και ο «παραγωνισμένος» και παροπλισμένος Τάσος Παππάς δημοσιεύει σήμερα μια απολαυστική συνέντευξη, που πήρε από το Θόδωρο Πάγκαλο.

Χρόνια είχαν να δημοσιευτούν τόσα καλά ρεπορτάζ και τόσα καλά κομμάτια μαζεμένα. Χρόνια είχαν να χτυπήσουν τα τηλέφωνα των συντακτών για να δεχτούν καταγγελίες από αναγνώστες.

Τώρα γίνεται και, το προφανές, «φόλοου – απ» σε θέματα που βγάζει η εφημερίδα.

Οι πρώτες δηλώσεις του Β. Παναγόπουλου ικανοποίησαν τους συναδέλφους και ήταν μια τοποθετηση στα θέματα που έιχαν θίξει οι «10»

Ο νέος διευθυντής δεσμεύθηκε ότι θα τηρήσει την δεοντολογία και –χωρίς να αναφερθεί ευθέως- έκανε δεκτά όλα τα αιτήματα που είχαν τεθεί στο γνωστό κείμενο.

Είχαμε να δούμε καιρό κόσμο να δουλεύει στην Κυρικάτικη μετά τις 9 το βράδυ, να παιδεύεται για το ρεπορτάζ, να αναζητά τρόπους ώστε να το κάνει καλύτερο και όχι να περιοριστεί σε μια απλή διεκπεραίωση…

Ε, λοιπόν, οι κατά Βλαστάρη «δημόσιοι υπάλληλοι» τώρα δουλεύουν και ξενυχτάνε. Και να ποιος τελικά είχε καταντήσει την «εφημερίδα να λειτουργεί σαν ΔΕΚΟ»: Ο πρώην διευθυντής.

Τα πρώτα ρεπορτάζ με συνεργασίες μεταξύ των τμημάτων ξεκίνησαν. Οποιοσδήποτε τώρα μπορεί να γράφει στο «Εψιλον» χωρίς να κινδυνεύει να γίνει στόχος, όπως επίτ του παλαιού καθεστώτος.

Οι ψευταράδες και οι μασκαράδες

Τα σταγονίδια του «Βλαστάρη», διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν πια να κόβουν κείμενα ούτε να τα αλλοιώνουν, ώστε να εξυπηρετούν τις προσωπικές τους επαφές.

Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών απολαύσαμε επίσης τις «κωλοτούμπες» των πρώην παρατρεχάμενων, που έσπευσαν να διασωθούν .

Παρακολουθήσαμε επίσης πώς λειτούργησαν ορισμένα συνδικαλιστικά ανδρείκελα, μερικοί μασκαράδες. Τώρα όμως έπεσαν οι μάσκες – ας μη μας δουλεύουν, τους μάθαμε .

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Διαλογος για τα στοιχεία

Κι άλλο φως κι άλλα στοιχεία...Δημοσιεύουμε μια νέα ανάρτηση, πολύ ενδιαφέρουσα, στο διάλογο που έχει ξεκινήσει. Γράφει λοιπόν συνάδελφος:

Κάνει εντύπωση ότι ελέγξατε τα στοιχεία και τα βρήκατε αληθή !
(σημείωση 3rd floor: Οσα αφορούν την απώλεια εσόδων του περιοδικού είναι αληθή, γεγονός που παραδέχεστε κι εσείς, αλλά το οποίο αποδίδετε αποκλειστικά στην αγορά)
Η πραγματικότητα είναι ότι το 2009 η αγορά των περιοδικών είχε πτώση τουλάχιστον 30%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των εταιρειών και όχι βέβαια από την Media Services που μετράει πλασματική διαφημιστική δαπάνη στις εφημερίδες και τα περιοδικά. Μια ερώτηση στα media shops που γνωρίζουν την δαπάνη μετά από τις εκπτώσεις θα σας επιβεβαιώσει την αλήθεια.
Οσον αφορά το 2008, το τελευταίο τρίμηνο πράγματι έχασε ένα ποσό άνω του 1.000.000. ευρώ όταν η αγορά κινήθηκε με πτώση τουλάχιστον 35%.

Η κρίση συνήθως χτυπάει αυτούς που έχουν μεγάλη δαπάνη και μερίδιο στην αγορά και επιπλέον αυτούς που δεν έχουν συνέργειες από ομίλους που εκδίδουν πολλά διαφορετικά περιοδικά, άρα δεν έχουν μαγάλη διαπραγματευτική δυνατότητα. Η αλήθεια είναι ότι το ΕΨΙΛΟΝ δεν είχε την δυνατότητα συνεργειών όπως τα περιοδικά του ΔΟΛ και του ΠΗΓΑΣΟΥ. Επιπλέον πέρα από αυτό δεν λάμβάνει κανείς υπόψη τις χαμηλές κυκλοφοριακές πτήσεις της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ;

Δεν λαμβάνει μου κάνει εντύπωση ο συντάκτης υπόψη το γεγονός ότι ένας από τους μεγαλύτερους διαφημιζομένους εφημερίδων και περιοδικών ο όμιλος ΟΤΕ / COSMOTE,
είχε διακόψει από το 2008 την διαφήμιση στα έντυπα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ;
Μόνο για το 2008, από αυτό τον λόγο έχασε τουλάχιστον 600.000 ευρώ !

Αλλά τα χειρότερα για να κλείσω με το ΕΨΙΛΟΝ, έρχονται.

Η διαφοροποίηση του προφίλ του περιοδικού, σε ένα κοινωνικό-πολιτικό περιοδικό θα του στερήσει επιπλέον έσοδα. Αυτό δε, έρχεται με την κυκλοφορία της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ, να κάνει αρνητικό ρεκόρ 25ετίας με πώληση 95.000 φύλλων λίγες εβδομάδες πριν.

Οσον αφορά την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ προφανώς ο συντάκτης δεν παρακολουθεί ότι τα ημερήσια φύλλα, έχουν μόνο κρατική διαφήμιση κατι και ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, ένας χώρος αντίθετος με την αντίληψη της "Ε".

Αρα και διαφήμιση να πήρε με τιμές αν εχει δίκιο ο συντάκτης free-press καλά έκανε διότι αύξησε τα έσοδα της χωρίς να έχει επιπλέον κόστος, εκτύπωσης σελίδων.

Οταν έχει μία ολοσέλιδη καταχώριση σε μία Κυριακάτικη εφημερίδα των 150.000 φύλλων και 200.000 φύλλων 10.000 ευρώ, πόσο θα την πληρώσει ένας διαφημιζόμενος σε εφημερίδα των 35.000 φύλλων ?

Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ είναι δυστυχώς σε μία στρεβλή αγορά που έχει περισσότερες εφημερίδες από οποιαδήποτε αλλη χώρα στην ΕΥΡΩΠΗ.

Για τη ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ δεν κατάλαβα ο συντάκτης της επιστολής τι θέλει να πείΔηλαδή την κλέβουν της εταιρεία οι άνθρωποι του 4ου ?

Μήπως είναι καλύτερα για την εταιρεία να πουλήσει 1000 σελίδες με 8000 ευρώ άρα να έχει έσοδα 8.000.000 από 700 σελίδες με 10000 ευρώ άρα θα έχει έσοδα 7.000.000 ?

Δεν καταλαβαίνω το σχόλιο του...

Για το free-prees μία ερώτηση :

Αν ήταν διαφημιζόμενος και είχε μείωση στην δαπάνη του 30%, θα έβαζε διαφήμιση ?

Αλλά το μεγάλο πρόβλημα για να κλείσω είναι ότι οι διαφημιζόμενοι και σωστά κάνουν, επενδύουν σε media, που κρίνουν ότι έχουν μέλλον. Η "Ε" και η εταιρεία αυτό αποπνέουν ?

Οι συζητήσεις ότι σε λίγο δεν θα θπάρχει το μαγαζί δεν το πληγώνουν?

Κάποτε το τμήμα marketing του 4ου ορόφου θεωρούσε η αγορά ότι είναι το καλύτερο στην ΕΛΛΑΔΑ. Σήμερα ?

Δυστυχώς δεν φαίνεται φώς στο τούνελ. Κρίμα!!

Αν έκανε ο καθένας αυτό που πρέπει αντί να σχολιάζει την δουλέιά των άλλων θα ήταν καλύτερα. Και βέβαια αν δεν υπεραπλουστεύαμε τα πάντα και δεν ήμαστε ΞΕΡΟΛΕΣ!!!!!

Και βέβαια είχατε δίκιο στο σχόλιο ότι στην κρίση δεν έλειπε από την εταιρεία ένα γυναικείο μηνιαίο περιοδικό, που το μόνο που θα πετύχει είναι να έχει επιπλέον κόστος 1.500.000 ευρώ.

Αλλά μακάρι να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα ?

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Νεα στοιχεία- φωτιά

Εδώ και μια βδομάδα λάβαμε μια νέα επιστολή. Κάναμε ρεπορτάζ και ελέγξαμε τα στοιχεία τα οποία βρήκαμε αληθή. Γι' αυτό και αναρτούμε την είδηση:

"Διάβασα το άρθρο με τίτλο "ΔΥΣΚΟΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ" το οποίο με απλό και εύστοχο τρόπο αποτυπώνει την πραγματικότητα που επικρατεί στον 4ο.

Έχω να θέσω όμως και εγώ μερικά ερωτήματα:

1) Μέσα σε δύο χρόνια το περιοδικό "ΕΨΙΛΟΝ" (που ήταν υπόδειγμα για όλα τα έντυπα) έχει χάσει πάνω από 3.000.000 ευρώ σε καθαρό έσοδο και έχει απαξιωθεί πλέον από την αγορά. ΓΙΑΤI; και ποιος έχει ευθύνη; (να σημειωθεί πως κανένα άλλο έντυπο δεν έχει τέτοια πτώση. Απεναντίας τα ανταγωνιστικά έντυπα το 2009 είχαν μείωση κάτω από 5%)

2) Κατά το 2009 η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ δεν χρησιμοποιήθηκε ως της άξιζε ως διαφημιστικό όχημα αλλά χρησιμοποιήθηκε ως παροχή της ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ και όταν υπήρχαν πληρωμένες καταχωρίσεις ήταν με κόστη FREE PRESS. Αξίζει η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ τέτοια μεταχείριση;

3) Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ εμφανίζει μικρότερη μείωση διαφημιστικού όγκου σε σχέση με άλλα Κυριακάτικα φύλλα. Έχει εξετάσει κάποιος το μέσο κότσος σελίδας σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια να δει τι πάρτυ γίνεται;

4) Ποιος φιμώνει τους ανθρώπους του 4ου που η δουλειά τους είναι να παρουσιάζουν τα πραγματικά στοιχεία;
5) Μιας και το FREE PRESS το αναφέραμε παραπάνω τι γίνεται με τα διαφημιστικά έσοδα της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑ;
Αυτά και άλλα πολλά.
Αν μπορεί κάποιος να διαψεύσει τα παραπάνω οφείλει να το κάνει.
στην διάθεσή σας"

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2010

Δυσκολα ερωτηματα

Ισως το πιο ενδιαφέρον σημείο της συνέλευσης των συντακτών, που έγινε την περασμένη εβδομάδα, ήταν ένα θέμα που δεν συμπεριλήφθη στο ψήφισμα, αλλά σχετίζεται με την διαχείριση των διαφημιστικών εσόδων και την πολιτική που ακολουθείται στην έκδοση περιοδικών και ενθέτων, δύο ζητήματα που έχουν άμεση σχέση με την οικονομική πορεία της εφημερίδας.

Μεταξύ άλλων, ετέθησαν τα εξής ερωτήματα, μέχρι σήμερα ταμπού:

  • Το κατά πόσο γίνεται σωστή δουλειά στο μάρκετινγκ της εφημερίδας. Παράδειγμα: Πώς είναι δυνατόν η έκδοση της εφημερίδας για το στοίχημα να μην έχει ούτε μία διαφήμιση ;

  • Κι αν έπρεπε, σε καιρούς δύσκολους, η Ελευθεροτυπία να προχωρήσει στην έκδοση πολυτελούς γυναικείου περιοδικού, όταν η διαφημιστική δαπάνη έχει μειωθεί κατά περίπου 18% το 2009 και φέτος υπολογίζεται να μειωθεί άλλο τόσο.

Ολοι συμφωνούν ότι ανεξαρτήτως της κυκλοφορίας, η οποία αυτή την Κυριακή αναμένεται ν' ανέβει λόγω της πολύ μεγάλης ραδιοτηλεοπτικής καμπάνιας, η έκδοση γυναικείου είναι ένα εγχείρημα υψηλού οικονομικού ρίσκου.

Ζήσε ...Μάνια μου

Το ρόλο συνηγόρου υπεράσπισης του μάρκετινγκ στη σύσκεψη, ανέλαβε η αρχισυντάκρια του περιοδικού, η φιλιππινέζα της αγοράς, οποία ούτε λίγο ούτε πολύ είπε ότι πρέπει να είμαστε κι ευχαριστημένοι από τις λιγοστές διαφημίσεις του πρώτου τεύχους, γιατί περίμεναν πολύ λιγότερες!

Το περιοδικό αποφασίστηκε να βγει Ιανουάριο ώστε να μπορεί να συμπεριληφθεί στα διαφημιστικά πακέτα των εταιρειών του Μαρτίου. Αρα το μήνυμα είναι ότι για τους επόμενους μήνες μην περιμένετε έσοδα. Κι αν χαθεί κι ο Μάρτιος, λόγω κρίσης, υπομονή. Θα περιμένουμε τον επόμενο Οκτώβριο. Μέχρι τότε...


Το κόλπο με τη δημιουργική λογιστική

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, πάντως, το τμήμα μάρκετινγκ έχει διασφαλίσει την μίνιμουμ επιτυχία, τουλάχιστον τυπικά. Διότι ελέγχει τα στοιχεία και δεν ελέγχεται. Μπορεί λοιπόν να παρουσιάζει την κατάσταση, όπως βολεύει.

Οποιονδήποτε έμπειρο παραγωγό διαφήμισης κι αν ρωτήσεις, θα μείνεις άναυδος από το πόσο απλό είναι το κόλπο που χρησιμοποιεί το μάρκετινγκ όταν θέλει να παρουσιάσει ένα περιοδικό εμπορικού περιεχομένου ως επιτυχία. Αρκεί βέβαια να υπάρχει κι άλλο στο συγκρότημα, μεγαλύτερο σε έσοδα, το οποίο να ελέγχεται από την ίδια ομάδα.
Εύκολα, τότε, δελεάζοντας τους πελάτες με καλύτερες τιμές και με υποσχέσεις για γκρίζα ρεπορτάζ, μπορεί να οδηγήσει ένα μέρος της διαφήμισης στην έκδοση που επιθυμεί να στηρίξει.
Στη περίπτωσή μας λοιπόν, αν χρειαστεί , και προκειμένου το γυναικείο να γνωρίσει εμπορική επιτυχία,το Εψιλον και το Gourmet , θα χάσουν κάτι από το «λίπος τους». Διαφημιστικά έσοδα, θεωρητικά, δεν θα χαθούν. Το «μάρκετινγκ» εκείνο που θα κάνει είναι να βγάλει τα χρήματα από τη μία τσέπη του ιδιοκτήτη και τα βάλει στην άλλη.
Για παράδειγμα: Αν τα 5 εκατομμύρια έσοδα την επόμενη χρονιά γίνουν 4, θα παρουσιάσει την πτώση στους μετόχους ως φυσιολογική , λόγω κρίσης Αν το ίδιο εκατομμύριο μεταφερθεί ως έσοδο στη νέα έκδοση της εφημερίδας, θα το παρουσίασει ως επιτυχία, που, λόγω κρίσης, θα πρέπει να θεωρηθεί μεγάλη.
Οπως καταλαβαίνουμε όλοι, ακολουθείται κι εδώ ένα είδος ...δημιουργικής λογιστικής.Χάρη σ’ αυτήν τα golden boys της εφημερίδας, εν προκειμένω τα golden girls, μπορούν να χαίρονται τους παχυλούς μισθούς τους, που είναι από δύο έως τέσσερις φορές πάνω από τους δικούς μας, να ψωνίζουν με σημαντική έκπτωση ρούχα, αξεσουάρ και οτιδήποτε χρειάζονται από τους πελάτες, διαφημιζόμενους της εταιρείας Τεγόπουλου , να τρώνε τζάμπα σε βραβευμένα ακριβά εστιατόρια και να ετοιμάζουν την επόμενη επιχείρηση σωτηρίας της καταχρεωμένης εταιρείας.

Το πρώτο θύμα

Η Μάνια ερχόμενη για πρώτη φορά αντιμέτωπη με την διαφημιστική αγορά βγήκε χαμένη. Στους πρώτους μήνες του 2009, όταν τα διαφημιστικά έσοδα της Ελευθεροτυπίας ακολουθούσαν ελεύθερη πτώση η ιδιοκτήτρια ξεκίνησε πόλεμο. Γράφοντας μια σειρά από παρασκήνια, με το γνωστό προσωπικό της στιλ, ζήτησε από την πολιτεία να παρέμβει στη λειτουργία των media shops, τα οποία κατηγορούσε ως τους νταβατζήδες της αγοράς. Δεν ίδρωσε το αυτί κανενός.

Λίγο αργότερα ανέκρουσε πρύμναν κι έγινε όμηρος μια άλλης, πρωτοφανούς λογικής, των στελεχών της. Συγκεκριμένα: Το καλοκαίρι, οι νέες επικεφαλής του εμπορικού της εταιρείας, της πρότειναν να επισκεφθούν μαζί τα στελέχη μεγάλων διαφημιστικών εταιρειών στα γραφεία τους. Η κίνηση θα είχε στόχο να κολακεύσει τους διαφημιστές οι οποίοι με τη σειρά τους θα ανταπέδιδαν με διαφήμιση στην εφημερίδα την τιμή που τους έκανε η ιδιοκτήτρια της Ελευθεροτυπίας να τους επισκεφθεί. Η Μάνια πείστηκε και πήγε!!! Αν είναι δυνατόν!Η όλη μεθόδευση έδειχνει απλοϊκή, αθώα. Ωστόσο, ήταν καλά υπολογισμένη ώστε να αποφέρει στις συνοδούς της τα εξής κέρδη:

1. Να αναβαθμιστούν ως στελέχη στη αγορά αφού συνόδευαν την Τεγοπούλου.

2. Η Μάνια θα μάθαινε από πρώτο χέρι τις απαιτήσεις των διαφημιστών κι αν ήθελε ρεκλάμα θα έπρεπε να τους δώσει το πράσινο φως για γκρίζα ρεπορτάζ και για παρεμβάσεις στη δημοσιογραφική ύλη.

3. Οι διαφημιστές θα έβλεπαν από κοντά την «ιδιόρρυθμη» Μάνια έτσι ώστε οι ίδιες να φορτώνουν σ΄αυτήν τα παιχνίδια που θα έκαναν μαζί τους αργότερα, για χάρη της δουλειάς, υποτίθεται.

Η μόνη χαμένη από τις συναντήσεις βγήκε η Μάνια. Επέστρεψε στην Ελευθεροτυπία με άδεια χέρια. Δεν πήρε σελίδα. Αντίθετα εισέπραξε αρκετή χλεύη από τους ανταγωνιστές της.

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2010

Προς κήνσορες και θεράποντες

Αρθρο 370α του Ποινικού Κώδικα: "Οποιος αθέμιτα παγιδεύει ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο πρεμβαίνει σε τηλεφωνική σύνδεση ή συσκευή με σκοπό να πληροφορηθεί ή να μαγνητοφωνήσει το περιεχόμενο συνδιάλεξης μεταξύ τρίτων τιμωρείται με φυλάκιση ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ενός έτους".
Τα ως άνω ισχύοντα για κάθε υποψιασμένο, αφελή ή απλώς υπεράνω του Νόμου πολίτη αυτής της Ερημης Χώρας:
α. Λένε τίποτε στον κήνσορα κάθε δημοκρατικής νομιμότητας και ηθικής, εκδότη, κυριακάτικο αρθρογράφο και διακεκριμένο νομικό κ. Θανάση Τεγόπουλο;
β. Σημαίνουν νομικά οτιδήποτε, μικρό ή μεγάλο, σε κάθε αρμόδιο ή αναρμόδιο θεράποντα και λειτουργό της δικαιοσύνης αυτού του τόπου;
Υποσημείωση: Κάθε μέλος της δημοσιογραφικής συντεχνίας εξαιρείται. Οποιοσδήποτε άλλος ενδιαφερόμενος παραπέμπεται στις παραινέσεις του Γιάννη Βλαστάρη στους συντάκτες της "Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας", στην ανοιχτή επιστολή του προς αυτούς στις 4.1.2010: "...Στο μεταξύ, να προσέχετε τα τηλέφωνα και τα mail σας. Η "εφημερίδα των συντακτών" ίσως και έχει ΗΔΗ ΓΙΝΕΙ "εφημερίδα των κοριών"

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Το τέλος και το σκάνδαλο

Πριν από δύο χρόνια είχαμε ξεκινήσει ορισμένες αποκαλύψεις για τον πρώην διευθυντή της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας». Η ιστορία του στην εφημερίδα έληξε άδοξα στις 4 Ιανουαρίου του 2010.

Πρόσφατα λάβαμε δύο κείμενα, που αξίζει να διαβαστούν. Ανοίγουν ένα τεράστιο θέμα, πολιτικού σκανδάλου, που έθεσε ο ίδιος ο πρώην διευθυντής και περιμένουμε τη συνέχεια.

Ο Μεγάλος Αδελφός και ο Μεγάλος Ξάδελφος

Είναι γνωστό ότι όταν κάποιος συντάκτης έκανε το λάθος και δεν έγραφε την είδηση στην πρώτη παράγραφο ο Βλαστάρης με παντομίμες, προβοκατόρικα ευφυολογήματα και χλευαστικά σχόλια τον έκανε περίγελο μπροστά σε όλους. Αγράμματους τους ανέβαζε, άχρηστους τους κατέβαζε.

Θύματα αυτής της συμπεριφοράς του έχουν πέσει σχεδόν άπαντες. Σε τέτοιου είδους θλιβερές παραστάσεις, έτυχε αρκετές φορές να είναι παρών ο εκδότης, ο οποίος αν κρίνουμε από το γέλιο του, το διασκέδαζε δεόντως. Στο τέλος, όμως, αφού σκούπιζε τα δάκρυα από τα γέλια έλεγε:

Για πλάκα τα λέει ο Γιάννης, μην τον παρεξηγείτε, τον ξέρετε τώρα, δεν τα εννοεί.
Και εδώ ξεσπούσαν νέα γέλια, όλων των παρευρισκομένων.

Η εικόνα αυτή μου ήρθε στο μυαλό όταν διάβασα την είδηση, την ειδησάρα για την ακρίβεια, στην επιστολή-καταγγελία που μας έστειλε μετά την απόλυσή του. Την είδηση την οποία γράφει – ποιος να το περίμενε- όχι στην πρώτη , στη μεσαία ή στην τελευταία παράγραφο, αλλά στο υστερόγραφο (!!!) του κειμένου. Σαν αρχάριος της δημοσιογραφίας.

Η εφημερίδα των συντακτών, η Ελευθεροτυπία, είναι ήδη εφημερίδα των κοριών. Τα τηλέφωνα και τα mail παρακολουθούνται, ισχυρίζεται. Αν η καταγγελία ισχύει, δεν υπάρχει πιο σοβαρή υπόθεση σκανδάλου στην πρόσφατη ιστορία του ελληνικού Τύπου.

Η παρακολούθηση πολιτών είναι ποινικό και πολιτικό αδίκημα που αφορά την ίδια την δημοκρατία. Και ο φυσικός του προϊστάμενος, ο εκδότης Θανάσης Τεγόπουλος, που μέσα από άρθρα του έχει καταγγείλει συχνά τις πρακτικές του Μεγάλου Αδελφού, οφείλει μια απάντηση στους αναγνώστες του.

Ποιος λοιπόν έχει κρεμάσει κοριούς και σε ποιον πρέπει να κρεμάσουν οι αναγνώστες κουδούνια; Στο Μεγάλο Αδελφό Βλαστάρη ή στο Μεγάλο Ξάδελφο Θανάση;

Άλλωστε η καταγγελία δεν προέρχεται από τον οποιονδήποτε. Είναι του πρώην διευθυντή της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, ενός θεσμικού παράγοντα, ο οποίος θα πρέπει να μιλήσει για τον ηθικό και φυσικό αυτουργό αυτής την ενέργειας και ποιος ήταν ο σκοπός. Απ΄ ό,τι φαίνεται υπονοεί ότι πίσω από τους κοριούς βρίσκεται η Μαριάνθη (Μάνια) Τεγοπούλου, ή ενεργούμενα υποκείμενα από την κληρονόμο ή άλλοι Μανια-κοί.

Ο εισαγγελέας την επομένη κιόλας θα έπρεπε να τον είχε καλέσει για κατάθεση, πόσο μάλλον η ωραία κοιμωμένη ΕΣΗΕΑ. Η καταγγελία είναι άξια για έρευνα γιατί την καταθέτει ένας επαγγελματίας του Τύπου που δια του λόγου το αληθές επικαλείται τα 30 χρόνια δημοσιογραφικής και 20 χρόνια διευθυντικής καριέρας. Αν αποδειχθεί ότι είναι ψέμα και συκοφαντία τότε εγείρεται ακόμη ένα σοβαρό ερώτημα:

Πώς είναι δυνατόν ένας τέτοιος ψεύτης να είναι 20 χρόνια διευθυντής σε μια ιστορική εφημερίδα και τι έκανε τόσα χρόνια αυτή η εφημερίδα να μας προστατεύει –συντάκτες και αναγνώστες- από έναν τέτοιο ψεύτη;


Η επιστολή των συντακτών ΕΔΩ
και η επιστολή Βλαστάρη ΕΔΩ

O ευνούχος (πρώην) διευθυντής

Απίθανα πράγματα διαβάζουμε στη γνωστή αποχαιρετηστήρια επιστολή του (αποδιοπομπαίου) Βλαστάρη. Αυτός λέει ήταν επαρκής σε όλα του. Ομως ένα απροσδιόριστο και ακατανόμαστο από τον ίδιο “παραόργανο” και, κυρίως, δύο γυναίκες υφιστάμενές του (αυτές τις αναφέρει με τα ονόματά του) τον υπονόμευσαν, μας λέει, και τον καρατόμησε η Μάνια Τεγοπούλου. Για το χάλι στο οποίο κατάντησε την “Κυρ. Ελευθεροτυπία” με αποτέλεσμα να ξεσηκωθούν οι συντάκτες της και να τον κατηγορήσουν ευθέως σε δύο ανοιχτές συνελεύσεις τους, δεν λέει κουβέντα. Πώς την κατάντησαν οι “διαβολείς” του, έναν ευνούχο της διευθυντικής του εξουσίας, μας εξομολογείται και δεν ντρέπεται, Αυτό το διευθυντικό κύρος έχτιζε τόσα χρόνια και τέτοια αποτελέσματα πέτυχε;

Να γίνει δημοσιογραφικό άθυρμα, στα χέρια των “κομπλεξικών, των φθονερών και των ανεπαρκών”;

Καλά, ούτε ο μέγας παρακοιμώμενός Σιαφάκας ούτε ο σπουδαρχίδης παρατρεχάμενός του Τσιόδρας ούτε το προσωπικό του σύστημα προστασίας πραιτωριανών και κολλητών δεν κατάφεραν να τον προστατεύσουν αποτελεσματικά;

Ευνούχοι κι αυτοί σαν τον αρχηγό; Και οι κοριοί, που όπως ισχυρίζεται ξεδιάντροπα του έβαλαν στο τηλέφωνο (η κατρακύλα δεν έχει ανάγκη επιβεβαίωσης από κοριούς, είναι σε όλους ορατή) κι αυτοί του ροκάνισαν κάθε ελπίδα σωτηρίας λοιπόν;

Αν όμως για όλα αυτά δεν άρεσε πια, όπως ο ίδιος επισημαίνει, στην Τεγοπούλου, πώς περιμένει ν'αρέσει σε οποιονδήποτε άλλον σκοπεύει να προσφέρει τις “πολύτιμες” υπηρεσίες του; Με τέτοιο διευθυντικό εκτόπισμα και μ' αυτές τις σπουδαίες ιδιότητες ορέγεται, για παράδειγμα, να αναλάβει να εκτοξεύσει την κυκλοφορία της “Σφήνας” ή της “Εσπρέσσο” του φίλου του Λαυρεντιάδη ή τη θεαματικότητα της πολύπαθης ΕΡΤ;

Η επιστολή Βλαστάρη ΕΔΩ